تاریخچه نحوه گسترش و پخش شدن قهوه در جهان

سفر قهوه، تاریخچه نحوه گسترش و پخش شدن قهوه در جهان

تاریخچه نحوه گسترش و پخش شدن قهوه در جهان، داستانی جذاب می باشد که جهان را متحول کرده است. این داستان مواردی همچون مذهب، بردگی، قاچاق، عشق و جامعه را شامل می شود.

اگرچه در برهه هایی از تاریخ، اطلاعات کاملی درباره نحوه گسترش قهوه وجود ندارد؛ ما با کمک حقایق نوشته شده و داستان های روایت شده، مسیر سفر قهوه را در اینجا توضیح خواهیم داد.

اکتشافات اولیه:

قهوه حداقل 1000 سال پیش کشف شد. هیچ کس مطمئن نیست، اما بسیاری معتقدند که ریشه قهوه عربیکا به سودان جنوبی و اتیوپی باز می گردد و قهوه روبوستا در غرب آفریقا زاده شده است. حتی پیش از اینکه دانه قهوه رست، آسیاب و دم داده شود تا قهوه ای که ما امروزه می نوشیم را تولید کند، از برگ و میوه قهوه به دلیل خاصیت تقویتی آن استفاده می شده است.

چوپانان مسافر در آفریقا برای زمان های طولانی که از خانه دور می ماندند، دانه های قهوه را با چربی و ادویه مخلوط می کردند تا بسته های انرژی زایی همراه داشته باشند. علاوه بر این، برگ های قهوه و پوسته میوه آن جوشانده می شدند و از آنها به عنوان تقویت کننده و نوشیدنی کافئین دار استفاده می شد.

باورها بر این اساس است که قهوه توسط برده های آفریقایی به یمن و محدوده عربستان آورده شده است. در سالهای حدود 1400 میلادی، صوفی ها از میوه های قهوه، نوعی چای گیاهی به نام “کوشیر” یا “شراب عربی” می نوشیدند که به آنها کمک می کرد در طول نماز و نیایش های شبانه بیدار بمانند. خبر این اثر تهییج کننده پخش شد و مکان هایی به نام مدارسی برای فرزانگان باز شد که بازرگانان و اندیشمندان می توانستند به راحتی قهوه بنوشند و در این رابطه تبادل نظر کنند.

بعضی از افراد نگران این موضوع بودند که قهوه با اعتقادات مذهبی منافات داشته باشد، اما علیرغم این نگرانی ها، نه تنها قهوه خانه های اولیه باز ماندند، بلکه محبوبیت آنها نیز گسترش یافت. در سده 1500 میلادی، عرب ها شروع به رست و آسیاب دانه های قهوه کردند و قهوه هایی درست کردند شبیه به آنچه که ما امروز از آن لذت می بریم. در طول سالیان بعد، طرز تهیه این نوع قهوه به ترکیه، مصر و شمال آفریقا انتقال یافت.

گسترش در نتیجه استعمار

اولین بازرگانانی که شروع به تجارت قهوه کردند، عرب های بسیار محافظه گرایی بودند که توجه بسیاری داشتند تا قهوه ای که می فروشند جوشانده شده باشد و دیگران نتوانند قهوه را کشت کنند.

علیرغم تمامی این تلاش ها، در سال های ابتدایی سده 1600، یک صوفی دانه قهوه را از یمن به هند قاچاق کرد و یک فرد هلندی پس از قاچاق دانه قهوه از یمن، آن ها را در آمستردام کشت کرد. تا پایان قرن هفدهم، قهوه در تمامی کشورهای تحت استعمار هلند و در راس آنها اندونزی کشت می شد.

کشورهای تحت استعمار حوزه دریای کارائیب و آمریکای جنوبی در اوایل سده 1700 شروع به کشت قهوه کردند. هلندی ها دانه قهوه را به عنوان هدیه به فرانسوی ها دادند و فرانسوی ها نیز آن را به کشورهای تحت استعمارشان مثل هائیتی، موریتانی و گینه فرانسوی بردند.

هلندی ها قهوه را در سورینامی کاشتند و بریتانیایی ها قهوه را از هائیتی به جامائیکا بردند. در 1727، پرتغالی ها یک افسر نیروی دریایی را از برزیل به گینه فرانسوی فرستادند تا دانه قهوه را با خود بیاورد.

در افسانه ها آمده است که اجازه بردن دانه قهوه به او داده نشد. در نتیجه این افسر، همسر فرماندار را اغوا کرد، بطوریکه وی دانه های قهوه، به همراه یک سطل از نهال گیاه قهوه را برای او قاچاق کرد. از آمریکای جنوبی و کشورهای حوزه کارائیب، قهوه به مکزیک و کشورهای آمریکای مرکزی انتقال یافت. تا پایان سده 1800، نهال های قهوه به کشورهای مستعمره آفریقایی بازگردانده شد.

در طول چند صد سال، قهوه به تمامی نقاط جهان، ابتدا بصورت یک نوشیدنی و سپس به عنوان یک کالا انتقال یافت. امروزه، تولید قهوه به نقاط جدیدی از جهان، به طور خاص آسیا گسترش یافته است.

تقویم سفر قهوه:

• سده 1600: یمن به هلند
• یمن به هند
• هلند به هند و جاوا (در اندونزی) و سورینامی و فرانسه
• سده 1700: فرانسه به هائیتی، موریتاتی، گینه فرانسوی و جزایر ریونیون (نزدیک کشور موریس)
• جزایر ریونیون به آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی
• موریتانی به کشورهای حوزه کارائیب و آمریکای جنوبی و مرکزی
• هائیتی به جامائیکا
• گینه فرانسوی به برزیل
• سده 1800: برزیل به شرق آفریقا
• جزایر ریونیون به شرق آفریقا